BigBand Coevorden
  • Home
  • De Bigband
    • Huidige bezetting
    • Waar en wanneer?
    • Mag ik meedoen?
  • Vacatures
  • Contact
  • Sponsors en Donateurs
  • Bandleden Only

Aflevering 16 jrg 2

29/12/2010

 
Oud jaar

Alles ligt stil. De bigband is in ruste. De leden ervan hebben de afgelopen dagen vooral kerstliedjes gespeeld voor familieleden en kennissen, al dan niet in een openbare gelegenheden. Ik vind dat wel leuke muziek, hoor.  Op internet vond ik van tientallen nummers een jazzy begeleiding (bookmarken deze pagina, als je BiaB hebt!!!), dus improviseren op de diverse thema’s kon ook. Ik verbaasde me overigens over het grote aantal kerstliedjes (lees: liedjes over kerstmis), dat er bestaat. Van vele had ik nog nooit gehoord. Daarom was het wel plezierig om deze voor mij onbekende nummers bij de kop te nemen en er op te improviseren.
Picture
Maar nu zijn de kerstdagen voorbij. Het eten moet weer zakken en de aankoop van oliebollenmeel staat voor de deur. Vaak bak ik (jawel, dames!) ze zelf. Maar sinds een paar jaar nemen we er ook een aantal af van het plaatselijke zangkoor. De leden daarvan bakken ieder jaar zo’n 30.000 oliebollen. Sinds kort in nauwe samenwerking met de banketbakker. Toch zijn de eigen gebakken bollen – met rozijnen en sukade – het lekkerst. Het zal wel de emotionele binding met het product zijn.
Het zijn lege dagen zo tussen kerst en Nieuwjaar. De vraag “wat doen we dit jaar met de feestdagen” is beantwoord, de leftovers van de feestdagen, gecombineerd met het overvolle gevoel in je buik, maakt, dat er weinig gekookt hoeft te worden, de krantenbezorgers hebben hun fooien binnen. Het is een periode van wachten. Wachten op  het oudjaar, de conference, nieuwjaarsdag, het concert in Wenen (al dan niet in combinatie met Skispringen) en 2 januari het concert van Scala in Hoogeveen.


Picture
Wat doe je dan? Je leest de kranten eindelijk eens helemaal. En dan lees je dat ons gemeente bestuur een politiek standpunt inneemt tegen Wit Rusland en niet naar Brest gaat. Meteen dacht ik aan onze dirigent en altsaxofonisten. Gaat Saxelot dan ook niet? Na zorgvuldig bestuderen van de teksten, concludeer ik, dat zij wel gaan, maar dan zonder bobo’s. Wat zullen ze ze missen…
Ik verheug me op het nieuwe jaar. 4 Januari weer de eerste repetitie met een bijna volledige band dit keer. Repeteren voor de uitvoeringen in mei en misschien nog ergens in april. Maar eerst moet het beslag rijzen en niet inzakken door het koude weer, als ik het transporteer naar het schuurtje, waar ik – gekleed in de meest oude kleren – de oliedampen trotseer en de lichtbruine kogels zich zelf zie draaien in de zonnebloemolie. Dat heet: vet lekker.

Gelukkig Nieuwjaar,


Dick

Aflevering 15 jrg 2

14/12/2010

 
Sneeuw en ijs

Drenthe is weer wit!. Terugrijdend van de repetitie ben ik blij dat de wegen niet glad zijn. We hebben vanavond weer eens "volwaardig" geoefend: met zangeres en ritmegroep. Was weer even lekker. Ik voel het na afloop altijd wel. Je bent blijkbaar toch redelijk geconcentreerd bezig zo'n avond. En dan is het heerlijk om uit de hitte van het lokaal even in de frisse vrieslucht te zijn. Als het toch winter moet worden, dan maar een echte winter. De schaatsen kunnen uit het vet. Hoge en lage noren, Friese doorlopers, kunst- en hockeyschaatsen. “Alles wat schaatsen heeft, komt om te rijden, alles wat benen heeft komt om te glijden” zegt een bekend oud kinderliedje. En inderdaad de eerste marathons op ijs hebben al weer plaats gevonden.
Picture
 Nee, ik deed niet mee. Mijn schaatsen dateren nog uit de beginjaren zeventig en ze moeten eerst geslepen worden. Eens probeerde ik dat zelf, maar nadat bleek, dat ik van de noren rondrijders had gemaakt, ben ik verstandig geworden en laat ik dit werk aan specialisten over. Ach ik weet het wel, zwieren over het ijs is leuk en oer Nederlands, maar ik constateer, dat deze tak van sport nauwelijks nog te vinden is op het natuurijs. Een beetje schaatser beweegt zich voort op Noren. En zelfs als je op Friese noren aan komt zetten, dan lig je er ook uit, terwijl ik op die houten noren altijd lekker heb geschaatst. Klapschaatsen zijn in (en waanzinnig duur)!

Bij schaatsen hoort schaatsmuziek. Geheel in de traditie van het zwieren waren dat vaak walsen. Natuurlijk hoor je tegenwoordig de Second Walz, bekend gemaakt door André Rieu, Que sera (oorspronkelijk van Doris Day) en het liedje van de “Nederlandse Amerikaan”, die je al van ver ziet staan. Maar nu de rondrijders van het ijs zijn verdwenen is ook de walsmuziek minder dt op de ijsbaan te horen. Neem nu het werk van Kleintje Pils, ons Nederlands product op internationale schaatswedstrijden. Die spelen alles, wat het publiek maar wil en kan meezingen, van My bonnie is over the ocean (3/4) en het Slavenkoor (3/4 en 2/4) tot “Heb je even voor mij” (4/4) en Het Wilhelmus. Ben je al in de mood?

Picture
Vanavond hebben we toch andere muziek op de lessenaar gehad. Hoewel: Send in the clowns, daar kun je wel op zwieren. Veel andere walsen kent de bigbandmuziek niet. Misschien Bluesette van Toets Tielemans? Maar denk nou niet, dat de wals minderwaardige muziek is. Lange tijd was de driekwartsmaat een belangrijke vorm voor dansmuziek. Denk aan de menuetten. Het lijkt me wel, dat je niet erg moe wordt van een avondje dansen op die klassieke muziek. Natuurlijk was dit soort dans en deze muziek bestemd voor de hogere kringen. Het “volk” danste op andere muziek. Maar ook vaak in ¾ maat. En luisteren we niet elk jaar naar het traditionele nieuwjaarsconcert in Wenen? Ook allemaal dansmuziek en veel in 3 tellen. Wat dacht je van An der Schönen Blauen Donau in dit geval van onze André Rieu. 

In de hedendaagse pop- en rockmuziek is de driekwartsmaat een beetje uit de gratie geraakt. Ik zou tenminste niet zo gauw een nummer kennen in walstempo. Natuurlijk, Halleluja van Bob Dylan is een soort walsje (12/8) en iets minder oud Malle Babbe, maar verder… 

Dus werp ik mij nu maar op het instuderen van een oude wals: Stille Nacht. Op kerstavond zal ik de baspartij daarvan uit mijn hoofd moeten kunnen zingen.

Goede feestdagen allemaal en een gelukkig 2011

Dick

Aflevering 14 jrg 2

7/12/2010

 
Cole Porter

Een van de meest bekende (musical)componisten uit de eerste helft van 1900 was Cole Porter (1891 – 1964). Als je zijn songs hoort, vorm je je een beeld van hem. Maar hoe kun je je vergissen. Cole Porter was een Amerikaan, geboren in Indiana (het plaatsje Peru)  maar heeft een deel van zijn jonge leven in Europa gewoond, voornamelijk in Frankrijk. Er gaan verhalen, dat hij heeft gediend in het Vreemdelingen Legioen, een Frans legeronderdeel, dat nu niet bepaald een positief imago had. Hij leefde uitbundig en decadent van het geld van zijn levensgezellin, waarmee hij – ondanks zijn homosexualiteit – trouwde. Hij componeerde in die tijd zijn eerste echte musical, Paris, gevolgd – weer terug in Amerika - door Fifty Million Frenchmen, waaruit wij het nummer “You do something to me” spelen.
Picture
In 1937 werd hij kreupel, doordat een (eigenlijk: zijn) vallend paard zijn beide benen verbrijzelde. Hoewel hij daarna door de altijd aanwezige pijn depressief werd, bleef hij componeren. Hij heeft prachtige songs geschreven, die nog steeds gespeeld worden, zoals I love Paris, Begin the Beguine, I’ve got you under my skin en You’d be so nice to come home to (dat we ook op het repertoire hebben). Cole Porter Songs zijn nog steeds een begrip in de jazzwereld. Misschien wel. Omdat je er goed op kunt improviseren zonder dat je ze simpel kunt noemen…

Dat improviseren achtervolgt me. Een mens kan nog zo goed de techniek van het instrument beheersen – wat ik overigens niet doe - en toch niet kunnen improviseren. Het is niet alleen een kwestie van toonladders, 3- en 4-klanken en omkeringen daarvan spelen, maar daarnaast ook nog kunnen componeren in real time. Ik kan mij niet vrij maken van de gedachte, dat elke solist elke solo honderden keren heeft gerepeteerd en verfijnd. Ja, natuurlijk zal op elke uitvoering er iets aan veranderen, zoals dat op elke repetitie ook gebeurt. En uiteindelijk ken je net zoveel “improvisaties” als er nummers op je repertoire staan. Komt er dan een nieuw nummer langs, dan gebruik je een bestaande parafrase, die zoveel mogelijk met het nieuwe akkoordenschema overeenkomt. Zoiets kan ik volgen. Maar iemand, die stante pede een gave variatie kan neerzetten, dat moet een kanjer zijn. Oefenen dus. Alleen, dat is best lastig. Gelukkig bestaat er zo iets als Band in a Box, waar je simpel een akkoordenschema invoert en daarop kan improviseren. Daarnaast vind je op Internet (waar anders) honderden sites met kant en klaar uitgewerkte BiaB-songs in alle genres. Het is verleidelijk om zoveel mogelijk te downloaden, maar veel verder dan het spelen van de melodieën kom je dan niet. Ook hier is het de kunst je te beperken…

Dick

    Foto
    Picture
    Foto

    RSS-feed

    Archives

    Januari 2013
    December 2012
    November 2012
    Oktober 2012
    September 2012
    Juli 2012
    Juni 2012
    Mei 2012
    April 2012
    Maart 2012
    Februari 2012
    Januari 2012
    December 2011
    November 2011
    Oktober 2011
    September 2011
    Juni 2011
    Mei 2011
    April 2011
    Maart 2011
    Februari 2011
    Januari 2011
    December 2010
    November 2010
    Oktober 2010
    September 2010
    Augustus 2010
    Juni 2010
    Mei 2010
    April 2010
    Maart 2010
    Februari 2010
    Januari 2010
    December 2009
    November 2009
    Oktober 2009
    September 2009

Foto's gebruikt onder Creative Commons van DJ Buck, maartmeester
✕